Spotkanie 47. Odwrotna notacja Polska

1. Definicja ONP.
Odwrotna notacja Polska (ONP) (ang. RPN – Reverse Polish Notation) - zwana często również notacją Postfix, wymyślono w celu zapisywania dowolnych wyrażeń arytmetycznych bez nawiasów.

Notacja ONP jest szeroko wykorzystywana w kompilatorach języków wysokiego poziomu. Istnieją również języki, które do obliczeń stosują jedynie ONP – np. Forth.

W normalnym zapisie arytmetycznym operatory znajdują się pomiędzy argumentami:

2 + 2     6 - 4     3 * 5     12 / 3

Operatory posiadają priorytety, czyli "ważność". Jeśli w wyrażeniu wystąpią operatory o różnych priorytetach, to najpierw zostaną wykonane te ważniejsze:

3 + 5 * 2 = 3 + 10 = 13

Jeśli chcemy zmienić kolejność wykonywania działań, musimy używać nawiasów:

(3 + 5) * 2 = 8 * 2 = 16

W ONP problem ten nie występuje. Operator zawsze występuje po swoich argumentach:

2 2 +     6 4 -     3 5 *     12 3 /

Dzięki tej prostej zasadzie nawiasy stają się zbędne:

3 + 5 * 2 → 3 5 2 * + = 3 10 + = 13

(3 + 5) * 2 → 3 5 + 2 * = 8 2 * = 16

2. Zasada ONP.

Do obliczenia wartości wyrażenia zapisanego w ONP potrzebujemy stosu. Zasada jest następująca:

Wyrażenie ONP przeglądamy od strony lewej do prawej. Jeśli napotkamy liczbę, to umieszczamy ją na stosie. Jeśli napotkamy operator, to ze stosu pobieramy dwie ostatnie liczby, wykonujemy na nich działanie zgodne z napotkanym operatorem i wynik umieszczamy z powrotem na stosie. Gdy wyrażenie zostanie przeglądnięte do końca, na szczycie stosu będzie znajdował się jego wynik.

Przed przystąpieniem do zaprojektowania algorytmu ONP musimy poczynić pewne ustalenia. Dla prostoty umawiamy się, że używać będziemy tylko czterech operatorów arytmetycznych:

• + - dodawanie
• - - odejmowanie
• * - mnożenie
• / - dzielenie

 3. Przykład.